ข้างเดียว

ใกล้กันบ้าง ห่างกันบ้าง

แต่ถ้าเราได้เจอกันทุกๆ วัน อย่างคนสำคัญได้ก็ดี

เธอเคยพูด ไม่มีใคร

เข้ามาเติมช่องว่าง ในหัวใจเธอได้สักที

เป็นฉันเองที่คิด เริ่มไม่สนิทใจซะงั้น

เป็นฉันเองที่วุ่นวายใจ เมื่อไม่เจอหน้ากัน

เป็นฉันเองที่พร้อม ให้ความอ่อนแอบังคับฉัน

ยอมแพ้ให้ความใกล้ชิดกัน

ใกล้แค่ไหน ก็แค่นั้น

ไม่มีวันที่เธอจะรู้สึก เหมือนฉันที่คิดไปไกล

เริ่มตอนไหน จบตอนนั้น

เกลียดตัวเองที่ใจฉันเริ่มก่อน เป็นของเธอแค่ข้างเดียว โอ้ว

อาจจะใช่ อาจจะไม่

อยากให้ใจของเธอคิดคล้ายๆ กัน ยิ่งคิดเหมือนกันได้ยิ่งดี

อาจจะโง่ (I don’t know) อาจจะบ้า (I think so)

อาจจะดูไม่ดีที่ฉันเพ้อมันอยู่อย่างนี้

(เพ้อมันอยู่อย่างนี้)

เป็นฉันเองที่คิด เริ่มไม่สนิทใจซะงั้น

เป็นฉันเองที่วุ่นวายใจ เมื่อไม่เจอหน้ากัน

เป็นฉันเองที่พร้อม ให้ความอ่อนแอบังคับฉัน

ยอมแพ้ให้ความใกล้ชิดกัน

ใกล้แค่ไหน ก็แค่นั้น

ไม่มีวันที่เธอจะรู้สึก เหมือนฉันที่คิดไปไกล

เริ่มตอนไหน จบตอนนั้น

เกลียดตัวเองที่ใจฉันเริ่มก่อน เป็นของเธอแค่ข้างเดียว

เป็นของเธอ แค่ข้างเดียว

ใกล้แค่ไหน ก็คงทำได้แค่มอง

ไม่มีทางไม่มีวันได้ครอบครอง

ใกล้แค่ไหน ก็แค่นั้น

ไม่มีวันที่เธอจะรู้สึก เหมือนฉันที่คิดไปไกล

เริ่มตอนไหน จบตอนนั้น

เกลียดตัวเองที่ใจฉันเริ่มก่อน เป็นของเธอแค่ข้างเดียว

แค่ข้างเดียว