PARASIZ İNSAN ÇÖPLÜĞÜ

Meclisim sal terörist mevzum ulusal ironi Sana mevki infaz getirir, seni ehli insaf yetimi Menzilin katledilir, sana tank gibi bak kalemim Her gün beynin işgal edilir, medya, basın, eğitim Bir Hammurabi yetişir, Mezopatamya güneşi Monarşi asırlardır süregelen büyük gelişim Söyleyeyim ne mi değişir? Hiç bi bok yok hiç bi bok Korku sal, ordun polis Toplum sorunla seçmiyor yüzleşmeyi Borç içinde öğren yüzmeyi Yine de padişahım çok yaşa der, seç küfretmeyi Göz yumulan her gün daha da içine boğacak külfetleri Öz benliğinden uzaklarda insanliğa gülmeyi unutturan bu şarlatanlar Siyasi randımanlar İpler ellerinde üst akılların Bizi kandıranlar kukladan bakanlar hepsi Puttan farkı kalmamış İnsanoğlu bu güce taptı, ün ve paraya aldanıp Ama günbegün boktanlaşan bu gezegen artık çekilmez gibi Ölum kurtaracak yaşam denen kefenden beni Yönum sonsuzluğa tamam diyip gelirsen birgün Bekliyorum seni yerim artık cehennem gülüm Baharı bekler kelebekler bir günlük ömürü için Soma'da can verdi melekler siktiğimin kömürü için Yine de az geldi ölümler, darbeler indi Faşist başkan vaaz verir evinden sokakta savaş diyip sana! İmanları para, kitapları para Muhalefet desen aynı bok Bütün meclisi kapat Yine de silinmez bu pislik, gidilmez güneşe Çünkü bütün toplum hipnoz olmuş üçgenin düşüne! Güç gelir düşünmek, aptal oldu neslim Artık yobazların kılıçları eskisinden keskin Etkisinden bezdim üzerimde siyasetin Resmiyet mi? Siktir et biz tek bir yerden geldik (toprak) Ait olmadığımız bu yere hapsedilmişiz Bütün bu binalar mapus, insanlığın katledilişi Ölü bir ceset çakraların mezarı kanser bedenin Yediğin yemek bile burnundan gelir kanser üretir! Topluma bok ver tüketir Çare oy vermek mi değil Bir kukla çünkü bütün siyasiler üst el yönetir Aynı bokun lacivertisiniz yüksekte değil Unuttuğun şey bu dünya üç günlük bebegim.