Açmıyor Gülüm

AÇMIYOR GÜLÜM

Yaprağım döküldü açmıyor gülüm

Gülmüyor yüzlerim lal oldu dilim

İstedim Mevla’dan vermiyor ölüm

El ağlar kendime gülen ben oldum

Yıkık viranede kalan ben oldum

Kimseler derdime olmuyor çare

Dilim mürvet diler düşmüşüm dara

Aldılar gülümü koydular zara

Kırıldı dallarım solan ben oldum

Esti acı poyraz talan ben oldum

Zalım felek bir onulmaz dert vermiş

Ağlarım ağlamak çare değilmiş

Gitmiyor katarım kervan dağılmış

Varıp ummanlara dalan ben oldum

Dosta acı haber salan ben oldum

Elimle kaderin kurbanı oldum

Soldum ya Erenler gül gibi soldum

Eriyip tükendim belamı buldum

Kendi cenazemi kılan ben oldum

Diyarı gurbette ölen ben oldum