Á meðan jörðin sefur

Meðan jörðin sefur öll umlukin kyrrð og ró Vakir einn en dreymir þó Starir upp í ský. Huga sínum vefur þétt um hjartans innstu þrá Að hann megi henni hjá Hvíla enn á ný. Hverfa svefns og vöku skil Hugur saman reyrir það sem er og veitir yl Og hitt sem ekki heyrir til. Hugarflugi gefur Lausan tauminn, gleymir sér Frestar því sem erfitt er Svífur upp í ský. Hverfa svefns og vöku skil Hugur saman reyrir það sem er og veitir yl Og hitt sem ekki heyrir til.