Błędny Rycerz

Ludzie są jacy są Ludziom niewiele się marzy Mało chcą, grzecznie śpią Przegrani, trwożni, szarzy A mnie gna, goni mnie Myśl, że coś jednak się zdarzy Że lśni w noc okno, gdzie Jest Dulcynea, moja nadzieja Moja nadzieja, moja nadzieja Nieprawda, że Ostatni błędny rycerz zasnął Że jego duch U Elizejskich stoi bram On żyje wciąż Za zbroję ma uczciwość własną Precz rzucił miecz Lecz honor, honor ma ten sam Obcy mu spokój święty I snu cieplutki koc Drogę mu ognik błędny Wskazuje w noc A on, on wciąż wyzywa Na pojedynek los Uczciwość za uczciwość A cios za cios Cios za cios Cios za cios Cios za cios Nieprawda, że Ostatni błędny rycerz pojął Że odejść czas Że nie ma sensu walczyć już On żyje wciąż Czyste sumienie ma za zbroję I wierzy, że Jest gdzieś otwarte okno I Dulcynea, jego nadzieja Jego nadzieja, jego nadzieja Jego nadzieja, jego nadzieja Jego nadzieja, jego nadzieja Nieprawda, że Żywot rycerza kresu dobiegł Że nie brzmi w noc Wdzięczną canzoną jego głos Nieprawda, bo On może odżyć we mnie, w tobie By wyzwać los Uczciwość za uczciwość Cios za cios Cios za cios Cios za cios Cios za cios