Gel Otur Yanıma

gel otur yanıma anlatacaklarım var sana

bilirsin kaçamaz ki insan yine kendisinden başkasına

bunca yıl aradın bulduğunu sanarak yaşadın

yoruldun beklemekten bırak kalbin demlensin

hep sordun kendine bir ben miyim diye

bu da geçer dediklerin bak kanatıyor ellerini

anlamı yok sözlerin bir bıçak yarası gibi sesin

bilirsin gidemez ki insan kendi aynasını kırmadan

girdiğin kavgalar naftalin kokan şu sokaklar

sustun, güzelleştin… bırak toprak seni örtsün

belki de sözlerim, geçerken uğradığın bir kalp gibi

bir oyun bu hayat düşle gerçek arasında

yeni sözler lazım hayata dair

koşuyoruz gidenlerin peşi sıra

yok, yok söyleme bu sen değilsin anla

bulamazsın kendini bıraktığın yerlerde

bir nefes kadar uzun bir hayat kadar kısa

bırak aksın aldırma…