Ostatnia nocka ale to DRILL (feat. Yugopolis)

Boli mnie głowa i nie mogę spać

Chociaż dokoła wszyscy już posnęli

Nie mogę leżeć, a nie mogę wstać

Mija ostatnia nocka w mojej celi

Tylko noc, noc, noc, płoną światła lamp

Nocny reflektor teren przeczesuje

Owo światło to, jak ja dobrze znam

Nigdy nie gaśnie, ktoś zawsze obserwuje

Nie wiem czy wierzę jej, czy nie wierzę

Wierzę jej, czy nie wierzę

Ostatnia doba, jutro będę tam

Ale na razie ciągle jestem tutaj

Nie mogę leżeć, a nie mogę spać

Gad po betonce kamaszami stuka

Tylko noc, noc, noc, płoną światła lamp

Nocny rеflektor teren przеczesuje

Owo światło to, jak ja dobrze znam

Nigdy nie gaśnie, ktoś zawsze obserwuje

Nie wiem czy wierzę jej, czy nie wierzę

Wierzę jej, czy nie wierzę

Boli mnie głowa i nie mogę spać

Chociaż dokoła wszyscy już posnęli

Nie mogę leżeć, a nie mogę wstać

Parę lat życia darmo diabli wzięli

Tylko noc, noc, noc, płoną światła lamp

Nocny reflektor teren przeczesuje

Owo światło to, jak ja dobrze znam

Nigdy nie gaśnie, ktoś zawsze obserwuje

Nie wiem czy wierzę jej, czy nie wierzę

Wierzę jej, czy nie wierzę

Boli mnie głowa i nie mogę spać

Chociaż dokoła wszyscy już posnęli

Nie mogę leżeć, a nie mogę wstać

Mija ostatnia nocka w mojej celi

Tylko noc, noc, noc, płoną światła lamp

Nocny reflektor teren przeczesuje

Owo światło to, jak ja dobrze znam

Nigdy nie gaśnie, ktoś zawsze obserwuje

Nie wiem czy

Nie mogę spać już, nadal nie mogę tu wstać

Muszę poczekać, aż klawisz zakręci tu klucze nad ranem

To światło mnie drażni, już widzę od lat

Widzę ten świat tylko przez pryzmat tych więziennych krat

W domu wariatów artysta jest Bogiem

W szarości rozwijam tu skrzydła jak ptak

Tworzę słowami ocean, gdy piszę jej listy

Nie odpisała do dziś, nawet iskry

Serce mi płonie i dziwne mam myśli

Będzie czekała czy idę na whisky

Byłem szczęśliwszy wśród tych debili

Co bili mi brawa za bycie kretynem

Niż spojrzeć jej w oczy jak w lustro

I stwierdzić, że parę lat życia nie żyłem

Chciałem powiedzieć jej jedno - jak wyjdę przez bramę

Nie będę tu wracał zbyt często

Żeby nie mogła mi stękać wyrzutów pod nosem z jakąś pretensją

Nie będę kłamał, że uczę się z błędów

Będę niektóre powtarzał bez względu

Taka natura i takie mam tempo

Duszę się w duszy i karmię się zemstą

Żyję z hipokryzją, marząc o życiu z nią

Mówię, że dzieci i dom a potem ten wieczny sąd

Że nigdy więcej, nigdy nie zranię jej uczuć

I nigdy nie wrócę pijany jak buc już

Piętnaście przed ósmą, przed bramą jest pusto

Boli mnie głowa i nie mogę spać

Chociaż dokoła wszyscy już posnęli

Nie mogę leżeć, a nie mogę wstać

Mija ostatnia nocka w mojej celi

Tylko noc, noc, noc, płoną światła lamp

Nocny reflektor teren przeczesuje

Owo światło, to jak ja dobrze znam

Nigdy nie gaśnie, ktoś zawsze obserwuje

Nie wiem czy wierzę jej, czy nie wierzę

Wierzę jej, czy nie wierzę