Üzülme/elbetbirgün

Üzülme bu satırlar beni kendime getirecek En başından kaybedelim yok tarafım sevilecek Ay güneşten daha güzeldir senin yüzün aydan Saklayamam kendimi bak tüm benliğim saydam Mühür gözlüm kaybettiğim kavgam Adaletsiz bir ülkede koşturduğum davam Trenler bekliyorum uzandığım rayda Gelene kadar seyrederim gökyüzünü anla Ne kazandıysam yitirdim bu karanlıklarda Umut gözlerimden akar dolar bu bardaklara Dayan rüsva etme beni nolur bu kaypaklara Sana söz tedavim varacaktır hoş sabahlara İğrenç bir hayatı paçasından sürüklemek Aynen öyle bir sandalı inan kaldırımda iteklemek Seni son kez öptüm yıldızları beklet Karanlık odamda ruhum bu iyileşmeyi bekler Üzülme bu ilaçlar beni kendime getirecek Üzülme mühür gözlüm kötü olursa netice Sofralarda aç kalırım bakta ne dicem Aynı yerde bekle beni akşama yetişcem 30 derece soğuk kalan bağrım Kendimi döverim lan duvarlara bağırıp Senin adın benim her tarafım yangın Bir meleğine aşık oldum affet beni tanrım Düşünmek çıkarmıyor çıkmazdan Hiç bir deprem deprem sayılmaz yıkmazsa Sen bir depremsin umut kokar enkazlar Ve şu gözlerin hayatımdan bir parça Biz bu virajları çok hafife aldık Umursamazdık sanki ölümsüzüz sandık Çoktan ölmüşüm ben yeni farkına vardım Dirileceğim soyadınla aynı