ไม่เหงา ไม่เข้าใจ

เธอห่วงใย เธอห่วงกัน

ก็แปลเป็นคำว่าวุ่นวาย

เธอคอยถาม ว่าเหนื่อยไหม

กลับมองว่ามันมากเกิน

รักตัวเองจนหลงลืม อีกคนที่เขาคอยให้ไออุ่น

จับมือฉัน ไม่ให้เหงาเดียวดาย

บทเรียนนี้ได้มารู้ เมื่อวันที่เธออยู่แสนไกล

อยู่คนเดียวมันเดียวดาย เข้าใจก็วันนี้เอง

วินาทีที่หมุนไป มันช้า

จนน้ำในตามันเอ่อและรินไหล

ไขว่คว้าเท่าไร ไม่พบเธอ

ไม่เหงาก็คงไม่ซึ้ง เข้าใจว่าใครสำคัญเสมอ

ไม่มีเธอแล้ว ก็เจอแต่เงาของความอ่อนแอ

รูปเธอยังยิ้มอย่างกับรู้ดี เป็นไงวันนี้ไม่มีเธอแคร์

ถูกคำว่าเหงา มันคอยซ้ำเติมว่าเป็นคนแพ้

อ่อนแอเกินไป เมื่อไม่มีเธอ

ได้ฟังเสียงที่ขัดหู ก็ดีกว่าอยู่แล้วเงียบงัน

มีเธอคอยตามติดกัน ก็ดีกว่าไม่เหลือใคร

วินาทีที่หมุนไป มันช้า

จนน้ำในตามันเอ่อและรินไหล

ไขว่คว้าเท่าไร ไม่พบเธอ

ไม่เหงาก็คงไม่ซึ้ง เข้าใจว่าใครสำคัญเสมอ

ไม่มีเธอแล้ว ก็เจอแต่เงาของความอ่อนแอ

รูปเธอยังยิ้มอย่างกับรู้ดี เป็นไงวันนี้ไม่มีเธอแคร์

ถูกคำว่าเหงา มันคอยซ้ำเติมว่าเป็นคนแพ้

อ่อนแอเกินไป เมื่อไม่มีเธอ

ไม่เหงาก็คงไม่ซึ้ง เข้าใจว่าใครสำคัญเสมอ

ไม่มีเธอแล้ว ก็เจอแต่เงาของความอ่อนแอ

รูปเธอยังยิ้มอย่างกับรู้ดี เป็นไงวันนี้ไม่มีเธอแคร์

ถูกคำว่าเหงา มันคอยซ้ำเติมว่าเป็นคนแพ้

อ่อนแอเกินไป เมื่อไม่มีเธอ