Buphonniwat

เมื่อคิดให้ดีโลกนี้ประหลาด

บุพเพสันนิวาสที่ประสาทความรักภิรมย์

คู่ใครคู่เขารักยังคอยเฝ้าชม

คอยภิรมย์เรื่อยไป

ขอบน้ำขวางหน้า ขอบฟ้าขวางกั้น

บุพเพยังสรรค์ประสบให้ได้พบสบรักกันได้

ห่างกันแค่ไหนเขาสูงบังกั้นไว้

รักยังได้บูชา

ความรักศักดิ์ศรี

รักไม่มีพรหมแดน

รักไม่มีศาสนา

แม้นใครบุญญาได้ครองกันมา

พรหมลิขิตพาชื่นใจ

รักเหมือนโคถึกที่คึกพิโรธ

ความรักเช่นนั้นให้โทษ

จะไปโกรธโทษรักไม่ได้

ไม่ใช่บุพเพสันนิวาสแน่ไซร้รักจึงได้แรมลา