แบมือ

รู้ไหม ฉันเห็นเมฆฝนครึ้มดำข้างนอกหน้าต่าง

บรรยากาศอ้างว้างกำลังล่วงตกหล่นมาข้างล่าง

รู้ไหม ว่าอุณหภูมิลดลงรวดเร็วเท่าไหร่

ต้องการใครบ้างไหม

กุมมือให้อุ่นเคียงอยู่ใกล้ๆ

เริ่มไม่แน่ใจ ฝนตกอีกนานเท่าไหร่

ฝ่าไปกันไหม ฉันจะเดิมร่วมทางเธอเอง

แบมือของเธอ และขอทาบมือของฉันลงไป

ไม่ว่าไปทิศใด จูงมือของฉันไปด้วยคนได้ไหม

อยู่เคียงข้างกัน ในวันที่แม้ไม่เหลือใครใคร

เมื่อเธอทุกข์ใจและท้อเมื่อไหร่

แบมือขึ้นดู จะรู้ว่ายังมีฉันทั้งคน

รอคอยสายรุ้งสวยๆทอดยาวหลังตอนฝนตก

จะหุบร่มที่พกและมองรุ้งงามกับเธอด้วยกัน

ยังคงเคียงข้างเธอแม้ฤดูนั้นกำลังเปลี่ยน

ปฏิทินจะหมุนวียนไปเท่าไหร่ก็ยังเหมือนเดิม

แต่ไม่แน่ใจ ฝนตกอีกนานเท่าไหร่

ฝ่าไปกันไหม ฉันจะเดิมร่วมทางเธอเอง

แบมือของเธอ และขอทาบมือของฉันลงไป

ไม่ว่าไปทิศใด จูงมือของฉันไปด้วยคนได้ไหม

อยู่เคียงข้างกัน ในวันที่แม้ไม่เหลือใครใคร

เมื่อเธอทุกข์ใจและท้อเมื่อไหร่

แบมือขึ้นดู จะรู้ว่ายังมีฉันทั้งคน

เริ่มไม่แน่ใจ ฝนตกอีกนานเท่าไหร่

ฝ่าไปกันไหม ฉันจะเดิมร่วมทางเธอเอง

แบมือของเธอ และขอทาบมือของฉันลงไป

ไม่ว่าไปทิศใด จูงมือของฉันไปด้วยคนได้ไหม

อยู่เคียงข้างกัน ในวันที่แม้ไม่เหลือใครใคร

เมื่อเธอทุกข์ใจและท้อเมื่อไหร่ แบมือขึ้นดู

จะรู้ว่ายังมีฉันทั้งคน... มีฉันทั้งคน