Kadıköy

Bir akşam masası, iki kişiyiz, sen, ben Gidiyorsun hiçbir şey söylemeden, birden Kadıköy'de yağmurlu bir bahçeden Yıllar külleniyor, izi kalıyor aşkın Yüreğim kurtulsa da yangından, alevden Yana yana kül olayım, unutup yine sevdalanayım Geçmem bi' daha Kadıköy'den Geçmem bi' daha Kadıköy'den Sen uzaklarda ülkem, ben gurbette bi' göçmen Zamanı durdurabilsem, ne ben kalsam, ne sen gitsen Yana yana kül olayım, unutup yine sevdalanayım Geçmem bi' daha Kadıköy'den Geçmem bi' daha Kadıköy'den Ey, akşam vapuru, sana mı kalır dünya? Ben o yağmurlu iskeleye inmem, inmem Yana yana kül olayım, unutup yine sevdalanayım Geçmem bi' daha Kadıköy'den Geçmem bi' daha Kadıköy'den Sen uzaklarda ülkem, ben gurbette bi' göçmen Zamanı durdurabilsem, ne ben kalsam, ne sen gitsen Yana yana kül olayım, unutup yine sevdalanayım Geçmem bi' daha Kadıköy'den Geçmem bi' daha Kadıköy'den