Bir Çiçektim

Çiçek ektim bir çocuktum ve sektim Küçük bir melektim izimi bulmuş bu gençlik Çok güzeldi her gün var enerji Ömrümün orgazmı bu dönem çocukluk alerji Zaman bir tinerci gibiydi her gördüğünde konuştu Ölüm denen saat başı en doğal sonuçtu Görünmeden sıvışmakla bir hayli boğuştun ancak Bir bakmışsın etrafına dertler doluşmuş Mertler boğulmuş önce atlar gömülmüş Banknot dediğin şey için insan bölünmüş Karton taşımış kimi çeyrek bölüşmüş Toprak çalışmış ancak insan öğütmüş Hep son görüşmüş gibi sevmiş üzülmüş Dostum dediğinde yürek yokmuş kömürmüş Bu mahalle değil düzen duygunu sömürmüş Kostüm değilmiş kefen sonunda ölümmüş Bir çiçektim o zaman büyümez derdin Bir böcektim ölemem güle söz verdim Bir çiçektim o zaman büyümez derdin Bir böcektim ölemem güle söz verdim Dedim ya bir çiçektim ve belki bir böcektim! Otuz yıl önce süt kokan günahsız bir bebektim Yaşadım kirlendim! Yaşadım kinlendim Kustum kağıda mikrofona sokağa gizlendim! Yuvarlak dünyanızda rap yazıp temizlendim Ektim kendi kendimi toprağa filizlendim Açtım çiçek oldum ağaç oldum dallandım Her ağaç gibi rüzgar esince de sallandım Başım dik, yaram hiç acımıyor ki anne İçim bir dışım bir gerisi bahane Dönüştük ne hale hayat zor be kardeş ah Savaştık seviştik ne işim var bu çölde Bir çiçektim o zaman büyümez derdin Bir böcektim ölemem güle söz verdim Bir çiçektim o zaman büyümez derdin Bir böcektim ölemem güle söz verdim Bir çiçektim o zaman büyümez derdin Bir böcektim ölemem güle söz verdim Bir çiçektim o zaman büyümez derdin Bir böcektim ölemem güle söz verdim