ខ្ញុំពិការភ្នែក

ឈឺចុកផ្សាណាស់ម្ចាស់ថ្លៃខ្ញុំអើយ

ងងឹតមើលមិនយល់ឡើយ ភ្នែកខ្វាក់អស់ហើយ ឱ្យខ្ញុំពឹងអ្វី?

កើតមកនឹងគេ អភ័ព្វពេកក្រៃ នៅរស់ក៏រស់គ្មានន័យ មច្ចុរាជប្រល័យខ្ញុំឱ្យសូន្យទៅ…

មើលចុះ! បងប្អូនភ្នែកក៏ភ្លឺល្អ

ដែលមានចិត្តសប្បុរសធម៌ អណិតអាសូរដល់រូបខ្ញុំនៅ

ដាក់ទានដល់សត្វ ដែលល្ងឹតល្ងង់ខ្លៅ នាំចិត្តឱ្យភ្លេចសោកសៅ រូបខ្ញុំរស់នៅទាំងទុក្ខក្រៀមក្រំ ។

ជីវិតឋិតនៅក្នុងក្ដីកង្វល់ សប្បាយទាំងចិត្តអំពល់

ឆ្ងល់ដល់ធម្មជាតិ ម្ដេចដាក់ទោសខ្ញុំ ធ្វើទារុណកម្មគ្មានថ្ងៃសុខុម ចុកចាប់ណាស់ ចង់តែស្រែកយំ យំឱ្យដាច់ដង្ហើមតែម្ដង…

ចុះ!កម្មពៀរអ្វី ក៏សាហាវម្ល៉េះ? មកតាមផ្ដន្ទាឈ្នានីស ភ្នែកក្ដៅស្ទើរឆេះ ប្រេះគ្រាប់ទាំងសង

បើខ្ញុំស្លាប់ទៅសូមសច្ចាផ្សង គ្រប់ជាតិបានដូចបំណង ភ្លឺភ្នែកទាំងសង រៀងរហូតអើយ…