Göklerden

Göklerden düşmedi ışığın hiç üstüme, bendeki gözlere bak Karanlığa yürümeyi sevdiren hâlime bak İçimde yıkılmış harabeyi aydınlat (Aydınlat) Göklerden düşmedi ışığın hiç üstüme, bendeki gözlere bak Karanlığa yürümeyi sevdiren hâlime bak İçimde yıkılmış harabeyi aydınlat artık Değme düşerim (ya), ışık bile benim için üşenir (ey) Keriz mi neyim? Sonu görüp yine sona giderim Ama bu zora gider artık, olurunu bileyim hayatın hey, her şeyin kobayı gibiyim Bi' de sorayım hesabı, bi' kerelik de değil, bana bir şey söyleyin yaşıyo' mu bu garip birey? Taşıyorum her yükü tek (tek), gözlerim alıştı bu karanlığa pek (ben) Sözlerim ateş eder ölüsüne çek, söylerim söyleyemediğini de hep Sokağımda gölgeler, hepsiyle cenk, bir elim huzurda, bir elim savaşta hep Tansiyonun sonu gelmeyecek gibi, bendeki öfkeyi kim yenecek? Göklerden düşmedi ışığın hiç üstüme, bendeki gözlere bak Karanlığa yürümeyi sevdiren hâlime bak İçimde yıkılmış harabeyi aydınlat (Aydınlat) Göklerden düşmedi ışığın hiç üstüme, bendeki gözlere bak Karanlığa yürümeyi sevdiren hâlime bak İçimde yıkılmış harabeyi aydınlat artık Bi' gün istemsiz gördüm Namerdin gerçeği yüzümüze sövdü Giden gider ama benim için hepsi öldü (ya) Basit olabilir ama gerçek bi' döngü Nasıl acımasız olunurmuş onu gördüm Tokadını eksiltmedi yüzümüzden kördüğüm kader Öldüğüm kadar yaşasaydım bana yeterdi Neden, neden? Sormak da keder Kara günlerden geçtim, deli yollardan aştım Yüce dağlardan uçtum, beni durdurmaya yetmedi bu keder Daha kendimden geçsem, yine yanlış yol seçsem En yüksekten düşsem, beni durdurmaya yetmez bu keder Göklerden düşmedi ışığın hiç üstüme, bendeki gözlere bak Karanlığa yürümeyi sevdiren hâlime bak İçimde yıkılmış harabeyi aydınlat (Aydınlat) Göklerden düşmedi ışığın hiç üstüme, bendeki gözlere bak Karanlığa yürümeyi sevdiren hâlime bak İçimde yıkılmış harabeyi aydınlat artık