เป็นลม

ยังอยู่กับความเสียใจ

ใครมันจะไปเหมือนเธอ

ลืมทุกเรื่องราวได้ไว

ใจคนมันร้ายเหลือเกิน

ยังอยู่ที่เดิมก็ทนเรื่อยไป

หน้าหนาวเข้ามาเหน็บหนาวทั้งใจ

ก็พร้อมจริงจังแต่ยังไม่มีใคร

ห่มผ้าก็ยังไม่อุ่น

ไม่เหมือนคุณที่อยู่สบาย

เมื่อลมหนาวเข้ามาปะทะกาย

ไม่ว่าครั้งใดคุณก็มีเขากอด

ฉันที่ไม่มีใคร

ทำเช่นไรก็ไม่หายหนาวเลย

นอนผิงไฟก็ไม่อุ่นหัวใจเลย

ไม่มีเธอมันเจ็บปวดเช่นนี้

ฉันเหมือนเป็นลมหนาว

เพียงหวังให้เธอนั้นประทับใจ

แต่ยิ่งพัดพาหนาวเท่าไหร่

เขาก็ยิ่งใกล้ชิดกัน เป็นได้เพียงเพียงแค่ลม

มันก็คงไม่สำคัญ

ย้อนกลับมามองดูที่ตัวฉัน มันจะลนลานอะไรปานนั้น

ข้าวปลาไม่กินไม่คิดสร้างสรรค์ ฉันวันนี้ไม่เหมือนวันนั้น

( ฉันวันนี้ไม่เหมือนวันนั้น )

ก็เป็นแค่ลมที่คอยพัดผ่าน ฉันไม่ใช่สิ่งที่เธอต้องการ

ก็ทั้งที่เราควรจบไป ไม่มีอะไรต้องใส่ใจ

ก็เตือนตัวเองให้จำไว้ ไม่ได้เป็นไรกับเธอแล้ว

ไร้ความหมายกับเธอแล้ว จิตใจล่องลอย ลอยไปไหน

ทำไมไม่อยู่กับเนื้อกับตัว

เค้าเป็นพัดลมคอยพัดพาตอนเธอร้อน

ยามที่จะนอนก็มีเขาเล่านิทาน

เพราะเขามีพร้อมทำชีวิตเธอเลิศหรู

"ส่วนตัวฉัน"รู้ ว่าเธอนั้นไม่ต้องการ

But i miss you baby

ต้องทำเช่นไรและข้างในตอนนี้

รอมาเนิ่นนานมันก็ยังไม่ดี

คนที่เข้าใจมันก็ยังไม่มี

ยังคิดไปเองหยุดไม่ได้เลยสมอง

มันเกือบจะร้องตอนที่คิดถึงเสมอ

เขามีทุกสิ่งที่เธอนั้นคอยโหยหา

รวมทั้ง"เวลา"ที่เขามีไว้ให้เธอ

กูจะแกล้งบ้าหรือว่าจะแกล้งโง่

เกือบเป็น Bipolar อาการมันทรุดโทรม

ยิ่งพยายามเท่าไหร่ก็เหมือนจะแย่ลง

คนบอกให้ฉันปลง

ฉันเหมือนเป็นลมหนาว

เพียงหวังให้เธอนั้นประทับใจ

แต่ยิ่งพัดพาหนาวเท่าไหร่

เขาก็ยิ่งใกล้ชิดกัน เป็นได้เพียงเพียงแค่ลม

มันก็คงไม่สำคัญ

ย้อนกลับมามองดูที่ตัวฉัน มันจะลนลานอะไรปานนั้น

ข้าวปลาไม่กินไม่คิดสร้างสรรค์ ฉันวันนี้ไม่เหมือนวันนั้น

( ฉันวันนี้ไม่เหมือนวันนั้น )

เธอไม่เคยจะประทับใจ

แม้จะอยู่ใกล้เธอมากแค่ไหน

ก็เป็นได้แค่ลม

ฉันเหมือนเป็นลมหนาว

เพียงหวังให้เธอนั้นประทับใจ

แต่ยิ่งพัดพาหนาวเท่าไหร่

เขาก็ยิ่งใกล้ชิดกัน เป็นได้เพียงเพียงแค่ลม

มันก็คงไม่สำคัญ

ย้อนกลับมามองดูที่ตัวฉัน มันจะลนลานอะไรปานนั้น

ข้าวปลาไม่กินไม่คิดสร้างสรรค์ ฉันวันนี้ไม่เหมือนวันนั้น

( ฉันวันนี้ไม่เหมือนวันนั้น )

เธอไม่เคยจะประทับใจ

แม้จะอยู่ใกล้เธอมากแค่ไหน

ก็เป็นได้แค่ลม