ยามเมื่อลมพัดหวน

จากคนละฟ้า จากคนละแผ่นดิน

กลับมาโบยบินข้ามไปสุดฟ้า จนได้พบกัน

อาจเป็นเพียงลม ที่พาเราพบพาน

ให้เราได้รักกัน และให้ฉันต้องฝืนใจลา

อาจเป็นเพราะรัก ที่ผ่านมากับลม

ผ่านมาเชยชมเพียงแผ่วพริ้ว แล้วมันก็จางไป

เก็บความทรงจำ เก็บงำในหัวใจ

อยู่เพียงเดียวดาย ในเมื่อรักจากไปพร้อมสายลม

เมื่อเป็นความรัก ที่ไม่อาจเผยใจ

เก็บมันเอาไว้ เก็บมันเอาไว้

ไม่อาจยอมให้เธอรู้

เมื่อใดที่ลมพัด ให้ผ่านมาหน่อยได้ไหม

อยากให้คืนวันที่ดีเหล่านั้น ได้หวนมา

เมื่อใดที่ลมหวน ที่เธอจะกลับมาหา

เฝ้ารอเวลาที่ลมแห่งรักนั้น จะพัดพามาอีกครั้ง

เมื่อเป็นความรัก ที่ไม่อาจเผยใจ

เก็บมันเอาไว้ เก็บมันเอาไว้

ไม่อาจยอมให้เธอรู้

เมื่อใดที่ลมพัด ให้ผ่านมาหน่อยได้ไหม

อยากให้คืนวันที่ดีเหล่านั้น ได้หวนมา

เมื่อใดที่ลมหวน ที่เธอจะกลับมาหา

เฝ้ารอเวลาที่ลมแห่งรักนั้น จะพัดพามาอีกครั้ง

อยากให้คืนวันที่ดีเหล่านั้น ได้หวนมา

เมื่อใดที่ลมหวน ที่เธอจะกลับมาหา

เฝ้ารอเวลาที่ลมแห่งรักนั้น จะพัดพามาอีกครั้ง