เคว้งคว้าง

สุด..กล้ำกลืน ยืนน้ำตาคลอ

ใจ..มันท้อ และอ่อนล้า

ได้..แต่มอง เธอจนเดินลับสายตา

มัน..เหมือนว่า จะขาดใจ

เคว้ง..คว้างเหมือนหลงทาง กลางป่า

ยืน..มองฟ้า ไร้ดาว...

ความ..เดียวดาย ช่างปวด..ร้าว

เหมือน..ถึงคราว สิ้นใจ

กี่..หยดน้ำ ที่มันไหล ลงมา

จาก..ขอบตา ไม่ขาดสาย

มัน..อัดอั้น บีบคั้น ในใจ

จึง..ยอมให้ มันออกมา

เคว้ง..คว้างเหมือนหลงทาง กลางป่า

ยืน..มองฟ้า ไร้ดาว...

ความ..เดียวดาย ช่างปวด..ร้าว

เหมือน..ถึงคราว สิ้นใจ

กี่..หยดน้ำ ที่มันไหล ลงมา

จาก..ขอบตา ไม่ขาดสาย

มัน..อัดอั้น บีบคั้น ในใจ

จึง..ยอมให้ มันออกมา

เคว้ง..คว้างเหมือนหลงทาง กลางป่า

ยืน..มองฟ้า ไร้ดาว...

ความ..เดียวดาย ช่างปวด..ร้าว

เหมือน..ถึงคราว สิ้นใจ