แรมพิศวาส

เห็นเดือนรูปเคียว เกี่ยวกิ่งฟ้า

เมฆน้อย..ลอยมา นภาสลัวมัวเกลื่อน

ดวงดาววาวแวม ข้างแรมลับเลือน

แรมเอย...แรมเดือน...

เหมือนเรารักแรมร้างไกล

ฉันคงมีกรรม ติดตามย้อน

อกเอ๋ย...อาวรณ์ รักมาแรมรอนไปได้

จะรอจะคอยไปอีกเท่าไร

ดินฟ้าจะช่วยให้ โชคที่ร้าย..กลับดี

เด่นเดือนเลือนแรมครบเดือนก็แจ่ม..งามนัก

หมุนเวียนตามจักร ราศี

แต่ความรักฉันแรมเลือน แรมเดือน แรมปี

โถป่านฉะนี้ยังไม่กลับมา..หา...

แม้เดือนแรมหมองไม่ผ่องศรี

ดาวน้อยยังมี ระวีแทนที่ในหล้า

แต่อกเราหักด้วยแรมรักลา

จะเห็นใจใครมา ช่วยรักษา..เล่าเอย