Ihe Ke 'Kinos Mian Agapi

Πυκνή ομίχλη στο λιμάνι

κι ο Παναγιώτης απ' τη Μάνη

λειώνει στο κλάμα

Σφυρίζουν στα βαθειά καράβια

σιωπή και νέκρα στα μουράγια

κι ούτε ένα γράμμα

Είχε κι εκείνος μιαν αγάπη και την έχασε

γιατί τον ξέχασε

παντοτινά

Είχε κι εκείνος μιαν αγάπη και την έχασε

και μένει μόνος του

τα δειλινά

Μονάχος τώρα στην κουβέρτα

βαριά η καρδιά του σαν την πέτρα

μετράει τ' αστέρια

κι ο νους του τρέχει στο νησί του

στην όμορφη του τη καλή του

τα μεσημέρια