Pieśń Starego Punkowca

Kiedyś miałem fajną skórę Stare glany, dżiny, czarny pas Byłem królem Jarocina To był dla mnie piękny czas Dzisiaj mętnie patrzę w lustro Gdzie ten kogut, co na głowie stał? Jaki on miał w sobie ogień Gdyby dzisiaj taki miał Aj, jaj, jaj, jaj Co bym dał, żeby kogut znów stał Łza kręci się, gdy wspominam Jak pięknie on piał Życie pędzi, lata lecą Skóra w szafie, glany pokrył kurz Tak ulotne piękne chwile Nie powrócą nigdy już Tylko stare fotografie Uchwyciły tamten szał Kiedy glany się błyszczały A mój kogut dumnie stał Aj, jaj, jaj, jaj Co bym dał, żeby kogut znów stał Łza kręci się, gdy wspominam Jak pięknie on piał Aj, jaj, jaj, jaj Co bym dał, żeby kogut znów stał Łza kręci się, gdy wspominam Jak pięknie on piał Aj, jaj, jaj, jaj Co bym dał, żeby kogut znów stał Łza kręci się, gdy wspominam Jak pięknie on piał Aj, jaj, jaj, jaj Co bym dał, żeby kogut znów stał Łza kręci się, gdy wspominam Jak pięknie on piał