เสียใจแต่บอกไม่ได้

ฉันคิดว่าฉันนั้นคงทนไหว

 ถ้าเธอทิ้งฉันไป วันนั้นฉันคงยิ้มได้

ชีวิตของฉันไม่เคยต้องการใคร

 ไม่ว่าคำปลอบใจจากใครๆก็ตาม

*คนเข็มแข็งในวันนั้น กลับอ่อนแอ่ลงในวันนี้

อยากระบายความช้ำที่มีให้ใครได้ฟัง

 แต่ก็กลัวเขาจะล้อ เลยทำเป็นยิ้มฝืนไปให้พ้นวัน

 เก็บน้ำตาเหล่านั้น กลั่นมันไม่ให้ไหล

ว่าฉันก็เสียใจแต่ทำไมบอกใครไม่ได้

ที่ต้องยิ้มเพราะกลัวจะร้องไห้

กลัวว่ามันจะไหลผ่านตา ร่องรอยความรัก

 ที่ทำคนดีให้กลายเป็นคนบ้ามีสิ่งที่หวัง

แต่ก็พังในพริบตา

 อยากจะระบายออกมาว่าฉันก็เสียใจ...