Án þín ég verða myndi voðalegur róni
Vestur hér á fróni
án þín ég sökkva myndi sukk og svínaríið í
því þú mín auðna ert
Og allt kalt og bert, og allt einskisvert án þín,
án þín.
Án þín ég sé ei lengur sólarljósið bjarta
Sinni fegurð skarta
án þín ég gleðst ei þó að vorið skrýði skóg og mó
það ilma engin blóm og engin stjarna skín
Og allt er auðn og tóm án þín.
Með þér ég vildi yfir Arabíu fara
Eða Sahahara
Með þér ég óttast myndi hvorki krókódíl né fíl
Og ein með börn og bú í bænum Timbaktú
ég una myndi mér með þér,
Með þér.
Með þér ég eflaust gæti unnið heminn sjálfan
í það minnsta hálfan
Méð þér ég arkað gæti yfir Norðurpól um jól
Og undir íshafssnjó í ástarsælli ró
ég una myndi mér
Með þér.
