Çamadan

Bu evdən mən gedirəm Əlimdə əsyalarım İcimdə yanğılarım Gözumdə damlalarım Yoruldu yazıq canım Necə dözüm dayanım sənli təkliyə? Mənim olmayanım...! Qalmaq ücün Əlimdə yox səbəbim Yanımda tək sən idin Yox indi kölgələrin Və indi dərk elədim Mənim də bu sevgidən tək mükafatım Bir çamadanım... – Nəqərat – Yandı bədənim bu kədərdən! Cıxdım, gedirəm bu şəhərdən! Mən olmasam da səninlə ahım! Elə yandı bədənim bu kədərdən! Bir gün səni də dəyişər o... Mənim yerimə qucaqladığın...