អនុស្សវរីយ៍ខ្នងភ្នំសំពៅ

I. បាចផ្កាម្រះព្រៅ បាចទៅក្នុងខ្យល់ រសាត់ទៅដល់ ខ្នងភ្នំក្រពើ

ភ្នំរំសាយសក់ហាក់គ្មានអើពើ យើងឈរពីលើ គន់មើលល្អាងអណ្ដូងប្រេង

II. ចូលល្អាងតែងខ្លួន ពួនចាក់គម្ពីរ អរុណនារីវត្តដូនជីក្មេង

ខ្យល់ល្អាងគក់ទ្រូង រង់ចាំគ្រឿងភ្លេង យើងបាយហើយគេង ស្ដាប់ភ្លេងក្នុងល្អាងផ្កាស្លា

* អូនចាំទាំងអស់អនុស្សាវរីយ៍ កាលយើងទាំងពីរក្រេបរសស្នេហា

ឥលូវបាត់ឈឹង ឃើញតែថ្មដា ឯល្អាងផ្កាស្លាក្លាយជាមរណៈ

III. ពន្លកម្រះព្រៅដុះឡើងវិញហើយ បាត់តែត្រាណត្រើយ ទ្រូងអូនអួលអាក់

ផ្នូរមួយយើងសាង ទុកស្លាប់ពីរនាក់ នៅតែប្រលាក់ស្នាមឆ្លាក់ឈ្មោះអូននិងបង