ហេតុតែកម្មបង

សួនស្នេហ៍រៀមថែតាំងពីយូរមក

ស្រោចទឹកនឹកភ្នក ថាបានឃើញពន្លកផ្កា

ឥឡូវរៀមបងបានយល់ដូចចិន្តា

ចិត្តអើយប្រាថ្នា យកផ្កាមកកៀកកើយ

កាលនៅក្រពុំរម្យទមរាក់ទាក់

អួលណែនសែនស្ម័គ្រ ជំពាក់ចិត្តឥតកន្តើយ

បានឃើញផ្កាឱរ៉ារៀមបានធូរស្បើយ

តែអនិច្ចារកម្មអើយ ឲ្យខ្ញុំអស់សង្ឃឹម

ព្យុះកម្មនាំឲ្យព្រាត់ស្រី

ខ្វល់ហរទ័យ គ្មានអ្វីនឹងប្រៀបផ្ទឹម

ឮតែសូរផ្គរ ខ្ទរខ្ទារគ្រហឹម

ឲ្យអស់សង្ឃឹមខ្ញុំនឹងជីវ៉ា

បើលេបវាស្លាក់បើខ្ជាក់វាស្លែង

ឱរ៉ាចំបែងកណ្តោចកណ្តែងឯកា

សមុទ្រកម្មខ្ញុំទ្រាំចាំទាំងខ្លោចផ្សា

តើដល់ទៅថ្ងៃណា ទើបខ្ញុំផុតទុក្ខអើយ

បើលេបវាស្លាក់បើខ្ជាក់វាស្លែង

ឱរ៉ាចំបែងកណ្តោចកណ្តែងឯកា

សមុទ្រកម្មខ្ញុំទ្រាំចាំទាំងខ្លោចផ្សា

តើដល់ទៅថ្ងៃណា ទើបខ្ញុំផុតទុក្ខអើយ