บันไดสวรรค์

น้ำค้างพร่างพรายหยดปลายผม  ผสมกับหยดน้ำตา   หลั่งรินลงไปรดปลายใบหญ้า  

 ค่ำคืนที่ฟ้าหม่นหมอง   ที่เดิมที่เคยสร้างความทรงจำ งดงามระหว่างเราสอง

 บัดนี้เหลือใจดวงเดียวร่ำร้องเรียกหา

 โกรธเคืองด้วยเรื่องใด  จึงจากไปไม่แลหลัง  หรือเธอมีสิ่งที่หวังอยู่โค้งขอบฟ้า  

 หากว่าไปไม่ถึง  เหนื่อยหมดแรงอ่อนล้า  อิงสายรุ้งกลับมาหาฉัน

 กลับมาเถิดที่รัก นอนพักหนุนตักคนเดิม  มีกำลังใจช่วยเสริมเพื่อเติมต่อฝัน

 ไม่คิดจะยื้อจะรั้งจะขอร้องเธอให้อยู่กับฉัน  

หวังเพียงให้เธอเข้าใจในโลกความจริงสักวัน

 บันไดสวรรค์ไม่เคยมี

 น้ำค้างแห้งหายจากปลายผม    เมื่อยามสายลมพัดมา   ดวงดาวหลับใหลไร้เงาจันทรา  

น้ำตาเจ้าเอ๋ยไม่จากจร   ห่วงใยคนไกลที่เคยรักมั่น  ห่างกันเหมือนใจจะขาดรอน

 ลืมแล้วคำยืนยันวันก่อน...จะย้อนมา

 โกรธเคืองด้วยเรื่องใด  จึงจากไปไม่แลหลัง  หรือเธอมีสิ่งที่หวังอยู่โค้งขอบฟ้า  

 หากว่าไปไม่ถึง  เหนื่อยหมดแรงอ่อนล้า  อิงสายรุ้งกลับมาหาฉัน

 กลับมาเถิดที่รัก นอนพักหนุนตักคนเดิม  มีกำลังใจช่วยเสริมเพื่อเติมต่อฝัน

 ไม่คิดจะยื้อจะรั้งจะขอร้องเธอให้อยู่กับฉัน  

หวังเพียงให้เธอเข้าใจในโลกความจริงสักวัน

 บันไดสวรรค์ไม่เคยมี