ยามเมื่อลมพัดหวน

จากคนละฟ้า จากคนละแผ่นดิน

กลับมาโบยบิน ข้ามไปสุดฟ้าจนได้พบกัน

อาจเป็นเพียงลม ที่พาเราพบพาน

ให้เราได้รักกัน และให้ฉันต้องฝืนใจลา

อาจเป็นเพราะรัก ที่ผ่านมากับลม

ผ่านมาเชยชม เพียงแผ่วพลิ้วแล้วมันก็จางไป

เก็บความทรงจำ เก็บงำในหัวใจ

อยู่เพียงเดียวดาย ในเมื่อรักจากไปพร้อมสายลม

เมื่อเป็นความรักที่ไม่อาจเผยใจ

เก็บมันเอาไว้ เก็บมันเอาไว้ ไม่อาจยอมให้เธอรู้

เมื่อใดที่ลมพัด ให้ผ่านมาหน่อยได้ไหม

อยากให้คืนวัน ที่ดีเหล่านั้นได้หวนมา

เมื่อใดที่ลมหวน ที่เธอจะกลับมาหา

เฝ้ารอเวลาที่ลมแห่งรักนั้นจะพัดพามาอีกครั้ง

เมื่อเป็นความรักที่ไม่อาจเผยใจ

เก็บมันเอาไว้ เก็บมันเอาไว้ ไม่อาจยอมให้เธอรู้

เมื่อใดที่ลมพัด ให้ผ่านมาหน่อยได้ไหม

อยากให้คืนวัน ที่ดีเหล่านั้นได้หวนมา

เมื่อใดที่ลมหวน ที่เธอจะกลับมาหา

เฝ้ารอเวลาที่ลมแห่งรักนั้นจะพัดพา

เมื่อใดที่ลมพัด ให้ผ่านมาหน่อยได้ไหม

อยากให้คืนวัน ที่ดีเหล่านั้นได้หวนมา

เมื่อใดที่ลมหวน ที่เธอจะกลับมาหา

เฝ้ารอเวลาที่ลมแห่งรักนั้นจะพัดพามาอีกครั้ง มาอีกครั้ง