เล็ก ๆ น้อย ๆ

(ช.) เรามีกันแค่เพียงสองคน อยู่มาจนเราเข้าใจกันดี

บางครั้งรักก็ต้องมี เรื่องที่กวนใจ

(ญ.) เราก็มีแค่เพียงสองคน อยู่ทนจนคนสงสัย

ว่าเราทำไมทนไหว รักกันได้ไง ทั้งที่ชอบโกรธกัน

(ช.ญ.) เล็กเล็กน้อยน้อย เราก็ยอมกันไป

(ญ.) ความจริงในใจยังโกรธ

(ช.ญ.) เล็กเล็กน้อยน้อย เราก็ยอมอภัย

(ช.) ใจจริงน่ะกลัวเป็นโสด

(ช.ญ.) รักเรามันคงจะเป็นอย่างนี้ เพราะมีกันอยู่สองคน

(ช.) บางทีเธอเองก็ทำเหลือเกิน แต่มันบังเอิญว่าฉันทนได้

บางครั้งฉันก็มากไป ก็เป็นบางวัน

(ญ.) ใจจะยอมอภัยให้เธอ แต่จะยอมให้เธอเท่านั้น

ก็มีเพียงเธอและฉัน ที่ยังผูกพัน และรักกันอย่างเดิม

(ช.ญ.) เล็กเล็กน้อยน้อย เราก็ยอมกันไป

(ญ.) ความจริงในใจยังโกรธ

(ช.ญ.) เล็กเล็กน้อยน้อย เราก็ยอมอภัย

(ช.) ใจจริงน่ะกลัวเป็นโสด

(ช.ญ.) รักเรามันคงจะเป็นอย่างนี้ เพราะมีกันอยู่สองคน

(ช.ญ.) เพราะเข้าใจกัน รักและผูกพัน มีด้วยกันสองคน

หนักเบาแค่ไหน พร้อมใจจะทนให้กัน

เรารักกันมานาน ก็ยังเหมือนเดิม

(ช.ญ.) เล็กเล็กน้อยน้อย เราก็ยอมกันไป

(ญ.) ความจริงในใจยังโกรธ

(ช.ญ.) เล็กเล็กน้อยน้อย เราก็ยอมอภัย

(ช.) ใจจริงน่ะกลัวเป็นโสด

(ช.ญ.) รักเรามันคงจะเป็นอย่างนี้ เพราะมีกันอยู่สองคน

(ช.ญ.) รักเรามันคงจะเป็นอย่างนี้ เพราะมีกันอยู่สองคน