Ne Kaldı

Güzel sevgilim bir bak kendine Bencil insandır evet ama kapılma umutsuzluğa Ceplerim boş ama ruhum hazır yalnızlığa Canım yandı tek ümitsizliğe Ne kaldı geriye senden benden bizden Ne kaldı geriye benden gölgen öfken Ellerim toprak kokar ümidim doğa anadan (a aah) Nasırlanmış avuçlarım şimdi yorgun ve güçsüz (a a aah) Enkaz gibiyim geri kalanlarım nerde (a aah) Üzerimde kokun bakışlarımda sen Ne kaldı geriye senden benden bizden Ne kaldı geriye benden gölgen öfken Ne kaldı geriye senden benden bizden Ne kaldı geriye benden gölgen öfken Zaten yalnızdık bu beton orman çokluğunda İplerimiz dolandı kuklalar yok artık oyunda Evcilik çağı geçti büyüdük rezil ettik sonunda Şimdi seçme zamanı kim kime kaldı, ne kaldı, ne kaldı, ne kaldı Ne kaldı, ne kaldı Ne kaldı senden benden bizden Ne kaldı geriye senden benden bizden Ne kaldı geriye benden gölgen öfken Ruhum dolandı bir cam parçasına (a aah) Boğmaya çalıştım onu inat yaparcasına Gözün aydın toz oldu ruhum sonunda (a a aah) Elinde boş kağıt istediğini yaz o zarfa Ne kaldı geriye senden benden bizden Ne kaldı geriye benden gölgen öfken Ne kaldı...