ควันไฟ

อยู่คนเดียว กับความเดียวดาย

กับกองไฟที่ยัง ลุกโชนอยู่

เหม่อมองไฟใจลอย คิดหวนสู่

สู่ความหลังเมื่อครั้งวันวาน

ปล่อยใจไปสู่ใครบางคน

ที่เคยมีคำตกลงไว้ให้กัน ว่าจะคอยดูแล

ตราบจนนานเท่านาน แค่วันพ้นผ่านเขาลืม

เหม่อมองไฟ อยู่นานแสนนาน

ละอองเปลวควัน กลับลอยเข้าตา

ใจจึงเรียนรู้ว่า เรานองน้ำตา

เพียงเพราะควันไฟ และกับบางคน

ที่ลืมสัญญา มีค่าก็เพียงแค่ควันของไฟ

ทำน้ำตาไหลได้คงไม่มีค่าพอ ที่คิดจะจำ

เหม่อมองไฟ อยู่นานแสนนาน

ละอองเปลวควัน กลับลอยเข้าตา

ใจจึงเรียนรู้ว่า เรานองน้ำตา

เพียงเพราะควันไฟ และกับบางคน

ที่ลืมสัญญา มีค่าก็เพียงแค่ควันของไฟ

ทำน้ำตาไหลได้คงไม่มีค่าพอ ที่คิดจะจำ

อยู่คนเดียว กับความเดียวดาย

กับกองไฟที่เหลือแค่เถ้าถ่าน

ปล่อยความจำลอยไป ให้มันลอยพ้นผ่าน

ให้มันเหมือนอย่าง..ควันของไฟ