ไปที่ชอบที่ชอบ

ก็ขอบใจที่คิดถึง แต่บอกเลยว่าฉันไม่(ฉันไม่)

สักนิดก็ไม่คิดถึงเธอ

ก็จบก็พอแล้วไง ก็บอกไปแล้วไม่ขอเจอ

(ไม่ขอเจอ)

เสียงก็ไม่อยากฟัง

มันแสลง มันเจ็บ ถูกสวมเขามันโคตรเจ็บ

เจ็บแล้วไม่รู้จำ ก็ควายแล้วเธอ

ไปสู่ที่ชอบที่ชอบเถอะนะ

อย่าได้จองเวรกันอีกเลย

เธอก็มี คนของเธอ ไปหาเค้าก็แล้วกัน

ไปสู่ที่ชอบที่ชอบเถอะนะ

อย่าได้ย้อนคืนมาสักวัน

คนหลายใจ ฉันไม่ต้อนรับ ไม่ว่าเมื่อไร

อย่าทำเป็นแคร์ฉันเลย

ก็ใจเธอไม่เคยจริง (ไม่เคยจริง)

ถ้าจริงเธอคงไม่นอกใจ

อย่าทำให้ความชอกช้ำ

ที่มันกำลังลบเลือนไป (ลบเลือนไป)

ชัดขึ้นมาอีกครั้ง

มันแสลง มันเจ็บ ถูกสวมเขามันโคตรเจ็บ

เจ็บแล้วไม่รู้จำ ก็ควายแล้วเธอ

ไปสู่ที่ชอบที่ชอบเถอะนะ

อย่าได้จองเวรกันอีกเลย

เธอก็มี คนของเธอ ไปหาเค้าก็แล้วกัน

ไปสู่ที่ชอบที่ชอบเถอะนะ

อย่าได้ย้อนคืนมาสักวัน

คนหลายใจ ฉันไม่ต้อนรับ ไม่ว่าเมื่อไร

ไปสู่ที่ชอบที่ชอบเถอะนะ

อย่าได้จองเวรกันอีกเลย

เธอก็มี คนของเธอ ไปหาเค้าก็แล้วกัน

ไปสู่ที่ชอบที่ชอบเถอะนะ

อย่าได้ย้อนคืนมาสักวัน

คนหลายใจ ฉันไม่ต้อนรับ ได้ยินชัดไหม