Lost(หลงทาง)

สุดสายตาที่ฉันมองเห็น นั้นไม่มีผู้ใดเคียงข้างกายในวันสับสน สุดท้ายก็มีฉัน แหงนมองไม่มีดาวดวงใดส่องแสงมาแค่เพียงรำไร เมื่อหนทางอ้างว้างและยังยาวไกล ไม่เห็นใครสักคน มีไหม มีไหมใครสักคนที่รู้ว่าฉันอยู่ตรงนี้ มีไหม มีไหมใครสักคน สับสนและทนอยู่อย่างนี้ สุดสายตาที่เธอมองเห็น ฉันนั้นเป็นผู้ใด แต่สายตาที่ฉันมองเห็น สุดท้ายไม่มีฉัน แหงนมองไม่มีดาวดวงใดส่องแสงมาแค่เพียงรำไร เมื่อหนทางอ้างว้าง และยังยาวไกล ไม่เห็นใครสักคน มีไหม มีไหมใครสักคนที่รู้ว่าฉันอยู่ตรงนี้ มีไหม มีไหมใครสักคน สับสนและทนอยู่อย่างนี้ แหงนมองไม่มีดาวดวงใดส่องแสงมาแค่เพียงรำไร เมื่อหนทางอ้างว้างและยังยาวไกล ไม่เห็นใครสักคน มีไหม มีไหมใครสักคน มีไหม มีไหมใครสักคน (ที่รู้ว่าฉันอยู่ตรงนี้) (มีไหม มีไหมใครสักคน) มีไหม มีไหมใครสักคน