Qaranlıq Yuxu

Əlləri açıb səmaya, qışqırmaq – "Azadlıq!" Yaranır qanadlarım, amma yaranmır azadlıq Çünki yaralı qanadlar bəxş edib tanrım mənə Çünki uça bilmərəm, əmanət ağrı mənə Bu qədər sentimentallıq artıq bəsdir məncə Birdən yuxudan oyandım səmadan səs gəlincə Əsdi külək, kəsdi bıçaq, qəsdim onu məst eylədi Səslənəndə insanlara, tanrım məni vəsf eləydi Səbəbkar bəstəkarlar həqiqətlər gizlətdilər Gerçəyi ört-basdır edib, qaçaraq gizləndilər İstəmirəm yalan bəstələri, yazırsa axmaq ahıl Nə qədər gizlətsəniz də üzə çıxacaq əvvəl-axır Saatlar - saniyələr, əqrəblərə qan qarışıb Artıq soyuqlar isti, artıq yaş alışıb yanır Donur gözlərimdə 13 illik həyat fəlsəfəm Bu qədər "doğrular" içində, yəqin mən səhvəm Mən səhvəmsə, sən səfehsən, elə hey gileylənirsən Bilirsənmi, gedirsən yolunu səhv - azaraq!? Yanaraq alovlarda mərhəmət gözləyirsən Zamana iynə sancıb dayandırmaq istəyirsən Royalın sətirləri, Siratda son addım kimidir Andımı elə içdim, bu sanki son andım kimidir Sandım ki, qandım, amma ki, yanılmışam Bəlkə mən də burada - yalanlarda yanırmışam?!