โลกคู่ขนาน

อยากเก็บเธอไว้ในโลกของฉัน ที่มีพระจันทร์เป็นสีชมพู มีดาวดวงน้อยแทนความเลิศหรู ไม่มีฤดูของความเดียวดาย มีดวงตะวันเป็นดั่งดอกไม้ มีท้องนภาในแม่น้ำไนล์ มีปลานับร้อยที่คอยแหวกว่าย อยู่บนรุ้งงามที่ทอประกาย ล่องลอยใจ หลุดจากพันธนาการ หลุดจากชั้นบรรยากาศ หลุดจากอุ้มมือของปีศาจ ถ้าพรุ่งนี้มีเพียงแค่เราจะเอาไหม เพราะความจริงช่างโหดร้าย อยากพาเธอหนีไปให้แสนไกล โลกของเธอและฉันกำลังแหลกสลาย ฉันคงทนไม่ไหว หากต้องเสียเธอให้เขาไป เพราะสิ่งที่คิดกับสิ่งที่เห็น ทำไมมันช่างดูแตกต่าง เธอบอกว่าเธอเหมือนเดิม แต่ฉันรู้สึกว่าแปลกอย่าง เธอแอบห่าง แต่ยังคงยึดมั่น รักแท้เป็นแบบอย่าง จนแอบอ่าน ข้อความเพียงสั้น ๆ เปลี่ยนโลกที่เป็น ให้มีแต่รอยด่าง เขาที่มีพร้อม รู้ว่าฉันแพ้ แต่ฉันยังคงไม่ยอม ฉันไม่มีทอง มีเพียงคำกลอนให้เธอไปไม่ขาดตอน ความทรงจำของเราสอง ยังจำได้ดีเธออารีย์เธอโอบอ้อม จะประคับและประคอง จินตนาการว่าความรักมันยังหอม ยังจำได้ไหม ว่าเราเคยรักกันแค่ไหน ยังจำได้ไหม ที่เราเคยเล่นดอกไม้ไฟ ยังจำได้ไหม just two of us ในโลกใบใหญ่ หากเป็นไปได้ อยากพาเธอหนีไปสู่โลกใหม่ ล่องลอยใจ หลุดจากพันธนาการ หลุดจากชั้นบรรยากาศ หลุดจากอุ้มมือของปีศาจ ถ้าพรุ่งนี้มีเพียงแค่เราจะเอาไหม เพราะความจริงช่างโหดร้าย อยากพาเธอหนีไปให้แสนไกล โลกของเธอและฉันกำลังแหลกสลาย ฉันคงทนไม่ไหว หากต้องเสียเธอให้เขา ถ้าพรุ่งนี้มีเพียงแค่เราจะเอาไหม เพราะความจริงช่างโหดร้าย อยากพาเธอหนีไปให้แสนไกล โลกของเธอและฉันกำลังแหลกสลาย ฉันต้องทนไม่ไหว หากต้องเสียเธอให้เขาไป หากต้องเสียเธอให้เขาไป หากต้องเสียเธอให้เขาไป