ស្នេហាពិន្នវង្ស

អូ! ហូ៎! អូ! ហូ៎! អូ! ហូ៎! អូ! ហូ៎! អូ! ហូ៎! ហូ៎! ហូ៎! អូ! ហូ៎! អូ! ហូ៎! អូ! ហូ៎! ឱ! រាត្រីស្ងាត់ ខ្យល់ផាត់រំភើយ ព្រះចន្ទលោកអឺយ! ចន្ទរះភ្លឺថ្លា បំភ្លឺធម្មជាតិ នៅក្នុងលោកា បំភ្លឺចិន្ដាឱ្យបាត់កង្វល់ អូ! ហូ៎! ព្រះចន្ទភ្លឺច្បាស់ ស្រឡះមេឃា ធម្មជាតិនានា ផុតទុក្ខអំពល់ ចន្ទរះសែនឆ្ងាយ ថ្ងៃណាបានយល់ ធ្វើម្ដេចបានស្គាល់ រសជាតិចន្រ្ទា? អូ! ហូ៎! ឱ! ព្រលឹងអឺយ! រៀមសូមប្រលោម រៀមសូមថ្នាក់ថ្នម ឆោមកែវពុំងា ទេ! ទេកុំអាលពោល នូវពាក្យស្នេហា គិតតែហត្ថាបង របួសឯណោះ អុះ! អ៊ូយ! អូយ! ឈឺខ្លាំងណាស់ កុំប៉ះខ្លាំងពេក អូនព្រួយអនេក កាលបើបងឈឺ បើអូននៅជិត បងជាអស់ជំងឺ ទេ! ទ្រង់ពិតជាឈឺ កុំភរអូនអី ស្នេហា ស្នេហា សុវណ្ណបញ្ចា បងសូមត្រកង មេត្តា មេត្តា ពិន្នវង្សបង ខុសច្បាប់បុរាណ សូមអូនដាក់ទាន ដល់បងម្ដងទៅ អ្ហឺម! មិនបានទេព្រះអង្គ ហ៊ឺម! ហ៊ឺ! អាណិតបងទៅអូន បងស្រឡាញ់អូនណាស់ អូនក៏ដូចបងដែរ