Poproszę więcej siebie

Jestem drobiazgiem wiszącym w próżni

Takim jak ty, a tyle nas różni

Jestem człowiekiem zza naszej wspólnej ściany

Ale od lat się nadal nie znamy

Jestem za moim oknem świata widoku

Zza wielkiej płyty, nie widzę obłoków

Jestem kołem włożonym w ogromne koło

Kręcimy się nieprzytomnie ze sobą

A ja coraz częściej czuję

Że wszystko w sobie lubię

Chcę więcej siebie

Więcej siebie

Siebie

Poproszę więcej siebie

Jeśli zapytasz, co daje mi szczęście

To ci odpowiem, że spokój

Przyklejam ciało do ziemi

Bo tam moje miejsce

Gdzie prawdę mam zawsze przy boku

A tam gdzie jest mało, ukrywa się w tłumie gdy

Tyle głów do mnie uśmiecha się szczerze

Od fałszu odróżniać prawdy nie umiem

Więc ufam i zawsze zostaje frajerem

Lecz coraz częściej czuję

Że wszystko w sobie lubię

Chcę więcej siebie

Więcej siebie

Siebie

Poproszę więcej siebie

Chcę więcej siebie

Więcej siebie

Siebie

Poproszę więcej siebie

Siebie, siebie

Siebie, siebie, siebie

Siebie, siebie

Sie-siebie, siebie, siebie

Siebie, siebie

Siebie, siebie, siebie

Siebie, siebie

Sie-siebie, siebie, siebie

Siebie chcę tyle na jawie co we śnie (siebie, siebie, siebie, siebie, siebie)

Siebie tak dużo jak nigdy wcześniej (siebie, siebie, siebie, siebie, siebie)

Tyle co ciało moje uniesie (siebie, siebie, siebie, siebie, siebie)

Siebie tak bardzo jak nigdy wcześniej (siebie, siebie, siebie, siebie, siebie)

Chcę więcej siebie

Więcej siebie

Siebie

Poproszę więcej siebie

Chcę więcej (sie)

Siebie chcę tyle na jawie co we śnie (więcej siebie)

Siebie tak dużo jak nigdy wcześniej (siebie)

Tyle co ciało moje uniesie (chce więcej)

Siebie tak bardzo jak nigdy wcześniej (wow!)

Siebie (wow!)