Мин Ирекле

Уяндым да сиздем дөнья чиксезлеген

Яңара күңелем

Алган һәрбер сулыш яраны төзәтә

Сагышларым үтә

Аңла бүтән, мин хәзер бүтән

Күңелемне тырнап торган

Хисләр йомгагын шиксез сүтәм

Бер дә кызганмый сүтәм

Аңла бүтән, мин хәзер бүтән

Сагындырмый үткәнем

Онытырга миңа ошый сине

Ирекле мин, ирекле

Каршыма атлама

Көтә дип уйлама

Кайтырмын димә

Ирекле мин, ирекле

Күземә карама

Ни булды сорама

Өмет бир димә

Ирекле мин, ирекле!

Сөю каплаган күзне

Сине очраткан көнне

Ник аермадым икән ялган сүзне?

Хәзер чикләрем югалды

Иреккә юл ачылды

Хуш, киләчәккә адым ясадым

Сине гаепләмим

Суынды хисләрем

Башка карашларым

Кайтарасым килми

Узган вакытларны

Саныйм адымнарны

Ирекле мин, ирекле

Каршыма атлама

Көтә дип уйлама

Кайтырмын димә

Ирекле мин, ирекле

Күземә карама

Ни булды сорама

Өмет бир димә

Ирекле мин, ирекле!

Ачу чыга!

Тыя алмыйм үземне

Кем син хуҗа булырга

Йөрәгемне телгәләргә пычак белән

Мең төрле кисәккә

Басымыңны туктат!

Үтеп керә үзәккә

Ишекне ябык китәргә

Җыям булган бар көчемне

“Син миңа кирәк!” - дием киләсең

Ялган сүзеңнән килә көләсем

Ха-ха! Миннән соң рәхәт яшә син!