បុប្ផារុះរោយ

ឱ! ព្រះចន្ទ្រាអើយ អ្នករះនៅសែនឆ្ងាយ អ្នករះនៅសែនឆ្ងាយ ដូចស្នេហ៍ឃ្លាតឆ្ងាយពីខ្ញុំ សូមផ្ញើពាក្យបណ្តាំ សូមផ្ញើពាក្យបណ្តាំ ថាខ្ញុំ សែននឹក អាល័យ ម្តេចក៏ព្រះចន្ទ មិនអាសូរ ដល់ពាក្យអង្វរ ខ្ញុំផង ទុកឱ្យខ្ញុំចំបែង ម្នាក់ឯងសៅហ្មង គេងនឹកដល់ តែបងគ្មានភ្លេច ឱ!ទឹកស្ទឹងខ្ញុំអើយ អ្នកហូរ ទៅសែនឆ្ងាយ អ្នកហូរ ទៅសែនឆ្ងាយ នាំចិត្ត ខ្វល់ខ្វាយជានិច្ច សូមផ្ញើរ បណ្តាំទៅ ខ្ញុំនៅ ចាំមិនភ្លេច ធ្វើម្តេច ឱ្យតែស្នេហាវិលវិញ ឱ! ព្រះចន្ទអើយ អ្នកភ្លឺថ្លា តែឱរា ទុក្ខទោម្នេញ បណ្តាំទាំងប៉ុន្មាន មិនបានវិលវិញ ជាតិនេះពេញ ហៅសែនអភ័ព្វ