Bataklık

Sabah uyandı elinde bi' kahve Yanında bi' kahpe yatar, beni affet hayat Her gün aç olan mideye giren ekmek bayat Ağlardı çocukken babadan yerken dayak Sokağı gördü tanıdı abileri de vardı, düştü uyuşturucu müptelası geldi başına üşüştü Üstü başı yırtık pırtık dün gece polis kovaladı oğlum ucuz yırttık Tam bi' serseriyi andırır imajı, kimi zaman kafası için oldu kızları terslediği Ders dediğin nedir anlatıyım: "Okul değil, sokak gördüğün beynini beslediğin" Bazen pasoyla durakta beklersin, bazen elde pipe'la drug'la Bırak derler bırakmam Atladım çok tuzaktan, ölürsem bi'gün unutmayın ben bu filmin başrolü lan Çok geç artık dönmem uzaktan Hayatı monoton yaşıyosan ömrü baştan sona kora kor Sonu belirsiz yola çıkıp sorsana: "Kimsin sen de, kimsin sen de" diyip bu parçayı arka fona koy Hayatı monoton yaşıyosan ömrü baştan sona kora kor Sonu belirsiz yola çıkıp sorsana: "Kimsin sen de, kimsin sen de" diyip bu parçayı arka fona koy Güneşe çıkmayalı aylar olmuştu, belki telefon dinlenirken malı soruştur Çocuk tam karar vermişken hastaneye yatmak için birden yatak çarşaf ter içinde pislikle boğuştu Sorup soruşturdu köşe başındaki akbabalara Bulup buluşturdu zehri zerkedebilir damarlara Uçtu gitti kafası farklı bi'yerde tanrıyla konuştu Rüyalarda kendiyle buluştu Azraille dans ederek yürüdü taşlı yolları, çürüdü gitti kolları Gecenin ayazında cami avlusunda sayıkladı: "Durun lan durumdan kurtuluş yok, damardan akar kan" Hayat bu sorguladı gerçek veya saklı, kullanılan radde yüksek dozuşa kaçtı birden bedeni ele geçirdi madde Ağlayarak son bi' mektup yazdı ve sonunda dedi ki: "Ben kurtulamıyorum affet beni artık çok geç anne" Hayatı monoton yaşıyosan ömrü baştan sona kora kor Sonu belirsiz yola çıkıp sorsana: "Kimsin sen de, kimsin sen de" diyip bu parçayı arka fona koy Hayatı monoton yaşıyosan ömrü baştan sona kora kor Sonu belirsiz yola çıkıp sorsana: "Kimsin sen de, kimsin sen de" diyip bu parçayı arka fona koy