Yaşım 19

On dokuz sene önce başlamıştı hikayem Ufak tefek sancılarla etmedim hiç şikayet Annemin kollarında gizli saklıyken himayem Gözlerimin açılmasını istemeyen bi işaret Belirdi, yavaş yavaş büyüdükce bende delirdim Tüm engellere rağmen o isteseydi gelirdim Büyüdüğümü anlayınca içip kadehleri devirdim Yaşın on dokuz denildiğin de az bi gerildim Demin mi? onlarca albüm şarkı çöp kutusunda Ali yeni bi şarkı yaz da içini dök kudursunlar Hayatımın zorlu dönemleri dört duvara sıkışmışken Foyası ortaya çıkınca etekleri tutuşsun da Durulsun da nereye kadar sabrı sefa ilerliyim, Bencil yaşantı da artık yalanlardan iner miyim? Kendim doldurup akıttığım gözyaşımı siler miyim? Söylesene bi darbe yiyip Ankaradan gider miyim? Hiç tanımaz tenim ellerini Bilmez yüreğim, bilmez yüreğini Ah bu koku, bu ten, bu dokunuş Ah bu delilik sarsar bedenimi Bi ben miyim yer yüzünün acılarla ezip geçtiği? On yedim de hüzünü gördüm ve gezip gençliği Yaşayamadan, derdi ördüğün de hayat beynime Çalışmaya atıl patronunsa rezil seçtiği dimi Verdiğin neyki benden istediklerin fazladır Gönlümde çoğu yokken benim mücadelem azladır Ekmeğin peşindeyken akran düşüncesi azmadır İstemem afilli sözler gözüm turmalin sazdadır Yaz kalır aklında on üçün de söz besteleri İş yerine alışınca ağırdan çöz nesneleri Malzeme düzlerken de ustanın sert çıkışları Ekmek kolay kazanılmıyor gel de gör desteleri Kör desteğe mi kaldık? on altım da ağırlaştım Hayat ufaktan da olsa on ikim de kahırlaştı On beşim de terse tepti sağ kulağım sağırlaştı On dördüme gelmeden ciğerlerimden ağıt taştı Hiç tanımaz tenim ellerini Bilmez yüreğim, bilmez yüreğini Ah bu koku, bu ten, bu dokunuş Ah bu delilik sarsar bedenimi Hiç tanımaz tenim ellerini Bilmez yüreğim, bilmez yüreğini Ah bu koku, bu ten, bu dokunuş Ah bu delilik sarsar bedenimi