Aldrei kunnað mér neitt munaðarhóf
Ár og dagur síðan skein sól
Hver kom hérna um daginn og fór?
Skildi eftir ómerkta ól
Ég mun aldrei vita neitt
En mun ávallt segja frá
Þó að engu fái breytt
Mér liggur lífið á
Undir rósum ganga dagarnir aftur í mannsmynd
Í skarðið fæðist glænýr morgun með þér
Var rétt næstum búinn að fyrirfara mér með gaffli
Þegar mér voraði undan kaffibrúnum snjóskafli
Þú ert prinsessan á bauninni í bala
Stendur ein á horni – er útsala?
Yfirspennt með útrunninn svala
Sykurskertum orðum að smala
