Lyrics

នេះហើយឬ នរកលោកិយ៍
អភ័ព្វអ្វី ឱ្យស្រីជួប
ក្លិនអើយ មិនគួរឃ្លាត
សល់តែជាតិ ជាប់នៅមិនបាត់
ចុកណែនក្នុងប្រមាត់
កម្មអ្វីមកកាត់ ឱ្យព្រាត់ពីប្រាណ
សម្បថជាសាក្សី
គួរអី ប្រែជាបំភ្លេចបាន
ទោះជាសត្វតិរច្ឆាន
គង់យំបោកប្រាណ ព្រោះចិត្តសាវ៉ា
មិនគួរ ចោលសាច់ស្រវាឆ្អឹង
ចោលពេជ្រ ច្រឡឹងប្រឹងឱបទុក្ខា
ចោលខ្នើយ ទៅកើយលើបន្លា
យល់លាមកជាផ្កា អស្ចារ្យហើយសង្សារខ្ញុំ
ខ្មាសណាស់ ខ្លួនជាស្រី
រស់ធ្វើអ្វី នាំតែរងទុក្ខធំ
ភ្លើងស្នេហ៏ ដុតរោលក្ដៅងំ
ធ្ងន់ជាងភ្នំ ឱ្យទ្រាំរស់ម្ដេចបាន
មិនគួរ ចោលសាច់ស្រវាឆ្អឹង
ចោលពេជ្រ ច្រឡឹងប្រឹងឱបទុក្ខា
ចោលខ្នើយ ទៅកើយលើបន្លា
យកលាមកជាផ្កា អស្ចារ្យហើយសង្សារខ្ញុំ
ខ្មាសណាស់ ខ្លួនជាស្រី
រស់ធ្វើអ្វី នាំតែរងទុក្ខធំ
ភ្លើងស្នេហ៏ ដុតរោលក្ដៅងំ
ធ្ងន់ជាងភ្នំ
ឱ្យទ្រាំរស់ម្ដេចបាន
Written by: វ៉ោយ ហូរ
instagramSharePathic_arrow_out