Wiem Że Nie Wiem

Pytają mnie, "Czemu nie dasz już spokoju z tym?" "Czemu piszesz te zwrotki na jeden rym?" Ja nie wiem, wiatr wieje we mnie, ja wieję z nim Jestem, a potem? Jak się odbijam od dna przebijam sufit Wśród bloków skupisk gram miejski ragamuffin W powietrzu możesz to poczuć, nie możesz kupić Niosę melodię jak Yehudi Menuhin Ludzie ogłuchli, rap stał głupi jak Goofy Szukają hajsu jak świnia trufli, nie sztuki Wszyscy drą mordy jak Wookie Prima sort, max bazooki, same old block, a w nim new kid Mokną te stare bloki, z oddali burzy pomruki W mieszkaniach codziennie dramat, teatr w Kabuki Znów sieczkę do głowy im kładzie nowy Rasputin Dziwki, z nieba konfetti i tutti-frutti Pod spodem makiem druki, banały z górnej półki Te banialuki wypalą ci w bani luki Huki, puki i spróbuj się tutaj skupić Kołują kruki, natura wypełnia luki Wiem, że nic nie wiem i tak niewiele rozumiem Piosenkę posyłam w kosmos, tylko to umiem O tym, że bloki mokną i, że mi źle bez Ciebie Próbuję wierzyć, niczego nie jestem pewien Wiem, że nic nie wiem i tak niewiele rozumiem Piosenkę posyłam w kosmos, tylko to umiem O tym, że bloki mokną i, że mi źle bez Ciebie Próbuję wierzyć, niczego nie jestem pewien Ten chropowaty tembr płynie jak Tyber Znajduje swoją drogę, kropla na szybie To w sumie proste, najpierw wdech potem wydech Odchodzi na wieczną wachtę ksywa po ksywie A pod latarnią muchy tańczą i chwalą Shiwę Wśród liliputów wojen kracze Guliwer Nieważne, co głośne i jasne, lecz co prawdziwe Ich oczy chciwe chcą prawdę obrócić w niwecz Ta ciągła pogoń tu w lesie jest leitmotivem Słowo jest dziwem, nie tylko jego paliwem Pod knajpą z piwem pije tłum na pohybel Dzieciaki ćpają, gettin' stoned jak Oliver Zapomniał nauczać tata jak żyć uczciwie Nim głowy, co były łyse stały się siwe A ponad tym wszystkim płyną chmury leniwe Jacy tam z nich świadkowie? Czegokolwiek Wiem, że nic nie wiem i tak niewiele rozumiem Piosenkę posyłam w kosmos, tylko to umiem O tym, że bloki mokną i, że mi źle bez Ciebie Próbuję wierzyć, niczego nie jestem pewien Wiem, że nic nie wiem i tak niewiele rozumiem Piosenkę posyłam w kosmos, tylko to umiem O tym, że bloki mokną i, że mi źle bez Ciebie Próbuję wierzyć, niczego nie jestem pewien Pytają mnie, "Czemu nie dasz już spokoju z tym?" "Czemu piszesz te zwrotki na jeden rym?" Ja nie wiem, wiatr wieje we mnie, ja wieję z nim Jestem, a potem się rozwieję jak dym Pytają mnie, "Czemu nie dasz już spokoju z tym?" "Czemu piszesz te zwrotki na jeden rym?" Ja nie wiem, wiatr wieje we mnie, ja wieję z nim Jestem, a potem się rozwieję jak dym (jak dym)