Lyrics

Αν η αλήθεια δεν ειναι γυμνή τότε τι να φορά; Δεν μ'αφορά, λέτε πολλά και διάφορα καμιά φορά Δεν σας καταλαβαίνω καλά και στο λόγο μου, πια δεν θα 'θελα Για κάποιο λόγο αισθάνομαι δυσάρεστα πιο πολύ μες στα ανάκτορα παρά στη μάχη προστατεύοντας μας Κι είμαι απλώς άλλος ένας άρα κανένας μας αγαπώντας παράφορα λάθος πράγματα κι άτομα, δίνοντας τους τα πάντα Έμαθα πώς να 'μαι πιο δυνατός από 'μενα μένοντας εντελώς μόνος, όμως καταφέρνοντας τα Απλώς πέρασα μια βόλτα για να σε δε γιατί θυμάμαι δεν ξεχνώ τα συμβάντα Πήρα πολλά λόγια τράκα αλλά τί τα 'κανα; Άλαλος μπροστά στον θάνατο ώσπου τα βρήκαμε και με δαύτονα Στις αλλαγές θα σταθώ στον αδερφό μου πατέρας, αν με χρειάζεται, τι κι αν είμαι απλώς μπάλωμα. Κατάλαβες; Η φάση μας ντράβαλα μ' αναλαμπές Ανάμεσα σ'αυτές κι εσύ κουράστηκες Αλάνι μου, πάρε βαθιές ανάσες Δεν πίστεψα στην τύχη ούτε στη μοίρα, είμαι στη γύρα με ένα νου γεμάτο ανάγκες κι έναν αναπτήρα που άδειασε Πόσο συχνά τον άναβες για τα χαζοτσιγάρα σου; Κουρασμένος απ'όλα αυτά τ'απόλαυσα ως τα άκρα, μα για χάρη ποιου; Όλοι μας στην κόλαση είμαστε ίσοι μα στην πόλη μας; Ακολουθώντας τον αστικό κώδικά της όσα βρω δικά της ή χειρότερα, ίσως τα πάρει το κράτος. Το νου σου, έχει μπάτσους στην Ιπποκράτους Αν σε πιάσουν πες τους πως είσαι μονάχος, ποτέ σου μην δώσεις άλλους Τι στο διάολο κουβαλάς μες στο κεφάλι σου για να γίνεις ρουφιάνος; Ερωτήσεις χιλιάδες στα τείχη του λαβυρίνθου που αντηχώντας πάνω του έγιναν μεγάλες! Πόσα κουπλέ τους αξίζουν, πόσες μπάρες; Όσα δεν είπα Όσα δεν είπα μυστικό, όμως κάθε λέξη ήταν αλήθεια κι ας μη μ'άρεσε Χιλιάδες άνθρωποι πέρασαν απο 'δω και με κάποιους ταιριάξαμε Νοιάζομαι για εκείνους Παράλληλα, πολύ λίγοι παλεύουν κι οι υπόλοιποι έγιναν άλλοθι στο οπλισμένο μου χέρι ενώ το άλλο, τον κόσμο κράταγε λίγο πριν από την ανατολή Είδαμε τον ήλιο μα ξεχάσαμε πράγματα στη σελήνη καθώς χάραζε Θυμήσου, μ'άρεσαν Όλο πίναμε και μιλούσαμε για την φύση του κτήνους, μα σε συμπέρασμα κανένας δεν έφτασε Κι ως τα εικοσικάτι αυτός ο νους από ξυράφι, έγινε κάρβουνο προσπαθώντας να μάθει για τον άνθρωπο Ή απλώς να την βγάλει Δεν ξέρεις πόσο κουράστηκα από τις γνώμες των άλλων, που νόμιζαν πως είχανε καταλάβει Αν η αλήθεια γίνει ψέμα για να μοιάσει λίγο πιο πολύ με εσένα, αδερφέ μου έχουμε ήδη χάσει Αντίγνωμος Όσα δεν είπα οι μεθοδεύσεις σου φόβε Στο δώμα έχει χώρους του πρώτου ορόφου Ισορροπία· βρήκα την μέση σε λίγη Από την Αττική φωνάζει βρισιές στην σελήνη Αν θολώνει, δυσαρμονία Σαν να αρκεί να ξέρεις με ποιον κάνεις συμφωνία Αρκεί να ξέρεις με ποιον κάνεις συμφωνία Αρκεί να ξέρεις με ποιον κάνεις συμφωνία ε; Αρκεί να ξέρεις με ποιον κάνεις γαμημένη συμφωνία
Writer(s): αλέξανδρος γάμμα Lyrics powered by www.musixmatch.com
instagramSharePathic_arrow_out