Türkçe

Bir gün çekip gideceğim buralardan Arayıp sormasın kimse beni varlığımla dert olduğum Yokluğum aratmasın sizleri arkana dönüp bakan namert olsun Sevdiklerim vardı diye adını anan yüreğimi zincire vururum Şimdi çekip gidiyorum buralardan Sizden bana geri kalan kötü bir anı hepsi bu Artık her şeyi geride bırak yüreğim Dur dur artık anma zalimin adını Alır başımı giderim gidelim buralardan yüreğim Gidelim kırgınlıklarımız dan yorgunluklarımızdan Bize bu hayatı dar eden kullardan da kopup kopup gidelim yüreğim Artık duramam Gayrı yaşayamam buralarda gel gel de gidelim yüreğim Öyle doluyum ki bu aralar dertli dağlar gibiyim Hiç olan gençliğime mi yanayım yok olan ömrüme mi Mahvolan yıllarıma mı hiç olmayacak hayaller peşinde tükettiğim Gençliğime mi oturup ağlayayım Hayat ne acımasız diyoruz oysa hayat değil insanı yoran İnsanı böyle yoran bizi böyle dertten dertlere salan Bu hayatı yaşanılmaz eden inandıklarımız be dostum Öyle ya yaşımız değil yaşadıklarımız öğretiyor bize hayatı Hiç yorulmam yıkılmam diyorsun hiç ummadığın bir anda yoruluyorsun be dostum Öyle yorgun öyle bitkinim ki bu aralar İnan dayanacak gücüm sabredecek mecalim yok be dostum Ömrümün neyine yanayım Dert çile yoksulluk içinde geçen gençliğime mi yanayım Yoksa bana hayatı zindan eden Beni yaşamaktan bu denli soğutan inandıklarıma mı yanayım Benim hiç çocukluğum olmadı be dostum Ne çocukluğumu nede gençliğimi yaşadım Daha hayatı bilmeden hayatın içine atıldık Hayatın kahpeliğin de savrulup durduk gelen giden vurdu be dostum Hani oturursun da tek başına ısız yalnız köşede Bir sigara yakarsın da oturur ağlarsın yüreğinin öyle canını yakmasına yanarsın Dur dur diye yüreğim fer yad edersin Amma nafile dur durak bilmez yüreğin Bilme yüreğin be dostum Bir süre sonra alışırsın öyle yaşamaya da alışırsın be dostum Gözlerinden damla damla yaş süzülürken Seni bu hale bu acımasız dünya sevdiklerin getirdi diye ağlarsın Ah keşke diyorsun keşke hiç yaşamasaydım Ama ne çare oturur çere siz ağlarsın be dostum Hayatın çıkmaz sokaklara sürüklenirken Elinden tutanın olmadığına isyan isyan edersin İnandıkların sevdiklerin düşman kesilir sana Seni uçurumlara iten aslında inandıkların dır be dostum Şimdi siz söyleyin bana Ben mi hayatı yaşanması gerektiği gibi yaşamasını bilmedim yıllarca Yoksa bana bu hayatı cehennem eden Yaşanılmaz hale getiren inandıklarım canım dediklerim siz mi