Lyrics

Αυτός ο κόσμος που δεν μας χωρά, μας κούρασε Οι άνθρωποι δεν είναι στήριγμα, είπες, μετά μαστούρωσες, ήπιες για μας Πάλι κολλάς, αισθάνεσαι πως δεν ακούγεσαι και δεν μιλάς Αληθινά ανέτειλες, μα δε θυμάσαι Είσαι κομμάτια αλάνι, γιατί δεν κοιμάσαι; Πάνε χίλια κι ένα βράδια Βάλε την ωραία μάσκα μα δεν με γελάς, έλα τώρα! Πήγα και γύρισα πίσω Κόλαση με τόσο φως, εγώ δε το περίμενα Σου το ορκίζομαι μα δεν με νοιάζει να σε πείσω Σ' αγάπησα με μίσος για το πλήθος κι ανεξάρτητα, δεν ξέρω αν αρκεί Σ' αγάπησα για εκείνα που κάνεις με τέχνη μπροστά στον θάνατο Φτύνω την ηθική, καίω τη βίβλο Ελεύθερος σα λύκος, άλλοτε πιστός σαν σκύλος Κυνηγητά στα στενά της Αθήνας, στο στόμα της πόλης κύκλους κάτω απ' τους τσιμεντένιους κυνόδοντές της Από την Βαβέλ μέχρι τη Βάθης, αν κατέβεις, καταλαβαίνεις πως όλοι αισθάνονται ξένοι Δεν είναι άλλοθι μα είμαστε άνθρωποι, της Γης οι κολασμένοι Εδώ δεν έχεις τα λεφτά για ψυχολόγους, μετά βίας παίρνεις καφέδες και χόρτο, συνεχώς τρέχεις, από πού φεύγεις, άραγε πού πηγαίνεις; Αν είσαι αυτό που θες τότε θα βρεις αυτό που ψάχνεις, η μοίρα σου είναι το τραγούδι που γράφεις... υπό προϋποθέσεις Προσέχω τις έννοιες, τους αστερίσκους και τις παρενθέσεις πίσω από τις λέξεις σου και μ' αρρωσταίνεις, αλλά ξέρεις ε; Πιστεύω σε εσένα κατ'εξαίρεση, ακόμη κι αν εγκατέλειψες Έχω κρατήσει την φωτιά σου μέσα μου για να την δώσω στα παιδιά που έρχονται, καίγομαι για να ανάβει Υπάρχεις ή σε βγάζω απ' το μυαλό μου, ένα και το αυτό μου φαίνεται Δεν βρήκα την άκρη μα βρήκα την άκρη Επειδή δεν βρήκα την άκρη μα βρήκα την άκρη κι έχει μεγάλη διαφορά μα για απόψε μου κάνει Δεν θα προλάβω να ανεβώ γιατί γρήγορα πέφτεις, έκανα κάτι σαν αρχή και το αφήνω στην μέση γιατί δεν βρήκα την άκρη μα βρήκα την άκρη κι έχει μεγάλη διαφορά, μα για απόψε μου κάνει Δε θα προλάβω να ανεβώ γιατί γρήγορα πέφτεις, μα έκανα κάτι σαν αρχή
Writer(s): αλέξανδρος γάμμα Lyrics powered by www.musixmatch.com
instagramSharePathic_arrow_out