Styl

Znowu rano jadę taksą, kiedy w radiu

Mówią czego mi nie wolno, fuck that

Wczoraj zostawiłem auto, żeby grać tu

Jak na moje, to jedziemy połowę za wolno

Napisałem nowy numer, nie będzie go w radiu

A to w sumie trochę by pomogło

Narobiłem tyle rapsów, że to absurd

I już nie wiem, czy to kocham

Ciągnie mnie jedynie styl, który płynie wciąż

Czuję, jakby ktoś to pisał za mnie

To ten styl, który płynie wciąż

Dziś wygląda inaczej niż dawniej

Czemu pisząc intro, czuję, że to jest outro?

Normalne rozmowy brzmią dla mnie jak w esperanto

To ten styl, który płynie wciąż

Nieważne, co zrobisz, nie zabijesz go

Zwaliło mi się na łeb parę dużych zmian

To wybiło mnie z mojego rytmu

Powoli zacząłem znikać, nie poznaję typa

A kariera, czuje jakby już była na wejściu

I nie potrafię zagoić paru głupich ran

Postawili na nas parę iksów

Bo nie wiedzą co mnie czeka

Pysk, nie narzekaj, wiesz

Bo nie robimy tego, czego się słucha

Robię to, czego się słucha

Bo ja wiem, że mam talent

Inni niech liczą, jaki mają utarg

Dzisiaj zawijam się w nutach

Niech to wypełni mi płuca

Bo ja wiem, że mam talent

Dziś to pamiętam i wiem, że to kocham

Ciągnie mnie jedynie styl, który płynie wciąż

Czuję, jakby ktoś to pisał za mnie

To ten styl, który płynie wciąż

Dziś wygląda inaczej niż dawniej

Czemu pisząc intro, czuję, że to jest outro?

Normalne rozmowy brzmią dla mnie jak w esperanto

To ten styl, który płynie wciąż

Nieważne, co zrobisz, nie zabijesz go