Racha Ngen Pon (Sungkayana)

เจียมเพราะจน เป็นคนอย่างข้า

เกิดเป็นราชา เงินผ่อนเมืองไทย

ทํางานทําเงิน ทําเกินเงินเดือน

เศรษฐกิจคลาดเคลื่อน เงินเดือนไม่พอใช้

ให้เราทํางาน ทําแลกเงินตรา

แต่ต่อตีราคา ตํ่ากว่าความเป็นไป

การค้าการขาย ก็คิดให้มีเงินผ่อน

ดาวน์ไม่เดือดร้อน ผ่อนตามสบาย

ข้าวของเครื่องใช้ ก็ซื้อได้ด้วยดาวน์

ผ่อนกันยาวๆ ดอกเบี้ยบานตะไท

ดอกทวีคูณ ก็หมุนเดือนชนเดือน

เขาคอยมาเตือน ว่าผ่อนช้าเกินไป

ก็อยากจะใช้ แต่สิ่งของจําเป็น เอย

ก็อยากจะใช้แต่สิ่งของจําเป็น

ทีวี ตู้เย็น จําเป็นต้องใช้

ความสุขเล็กน้อย นี่ว่าจะถอยวิดีโอ

มาฉายดูหนังโป๊ ที่กลาดเกลื่อนเมืองไทย

ให้ลืมทุกข์โศก ลืมโลกวกวน

ลืมหน้าคนบางคน ที่ชอบเอาเปรียบอยู่รํ่าไป

ดวงใจจน ทนความลําบาก

มาร้องความทุกข์ยาก ได้โปรดจงเห็นใจ

อย่าให้สินค้าแพง อย่าให้แรงงานถูก

อย่าให้ใครมาผูก ตลาดค้าของไทย

อย่าให้ใครมาแย่ง ขนแรงไปต่างเมือง

ไปทําความรุ่งเรือง มันน่าอาย น่าอาย

ประเทศประไทย ไม่ใช่ตะวันออกกลาง

เห็นเพื่อนไทยเดินทาง แล้วใจหาย ใจหาย

ถึงฉันจะกลายเป็น ราชาดาวน์ดอก

ฉันก็ไม่เสียใจหรอก เพราะอุดหนุนคนไทย

แต่ขอให้คิดคํานึง ถึงหัวอกคนจน

อย่าปล่อยให้เขาสับสน จนหมดหนทางไป

อย่าปล่อยให้เขาวกวน ไปชนคุกตะราง

เพราะเมื่อสิ้นหนทาง จะเดินหนทางใด

เมืองไทยใหญ่อุดม เอย

ดินดีสมเป็นนาสวน

เพื่อนเอ๋ยเราชักชวน

ต้องช่วยกันมุ่งหมั่นทํา