яңгырлар килсә

Ходаем, ишет мине

яңгырны китер әле,

үз кайгыларымны

чистартып алсын әле

Табигатьтнең бит суы

җанны юа, яңарта —

гөнаһләр белән тулы

йөрәкне алмаштыра

Күк йөзе елый,

Аллаһны гына тыңлый

изге суларны безгә җиткерә

Ә син нигә елыйсың?

Аннан качып йөрисең?

Ач күзләреңне, ач йөрәгеңне!

Яңгырлар килсә,

Ул бит якынрак безгә

Күтәр әле кулларны —

китәчәк синең кайгы

Яңгырлар килсә,

Ул бит якынрак безгә

Күтәр әле кулларны —

керсен җаныңа нуры

Лей, лей, лей, лей, как из ведра

Пусть откроет души Он и наши сердца

Лей, лей, лей, лей, как из ведра

Освети своей водою наши сердца

Грозами Он посылает знаки, не угрозы —

сколько ещё можно свои закрывать глаза?

Вокруг нас знамения рассыпаны как звёзды — вопросил бы кто-либо, чья на то рука?

Лей, лей, лей, лей, как из ведра

Пусть откроет души Он и наши сердца

Лей, лей, лей, лей, как из ведра

Пусть откроет души Он, пусть откроет души Он